Ziekte van Lyme

Om een besmetting met de ziekte van Lyme vast te stellen, zijn er verschillende tests beschikbaar. Ten eerste kan er een screening worden uitgevoerd op de teek zelf, waarbij PCR (Polymerase Chain Reaction) wordt gebruikt om te zoeken naar het DNA van de Borrelia-bacterie in de teek. Deze test kan aangeven of de teek besmet is met de bacterie die de ziekte van Lyme veroorzaakt. Een andere testmethode is het uitvoeren van serologische tests, die zich richten op het detecteren van antilichamen tegen de Borrelia-bacterie in het bloed van de patiënt. Een veelgebruikte test is de Borrelia Immunoblot, die specifieke eiwitten van de Borrelia-bacterie kan identificeren.

Bij klinische verdenking van de ziekte van Lyme, of om de effectiviteit van de behandeling te controleren, kunnen meer gespecialiseerde tests worden uitgevoerd, zoals Borrelia EliSpot, LTT (Lymphocyte Transformation Test) en het meten van CD3- CD57+NK-cellen. Deze tests zijn gericht op het detecteren van immuunresponsen die specifiek zijn voor een infectie met de Borrelia-bacterie en kunnen helpen bij het bevestigen of uitsluiten van de diagnose van de ziekte van Lyme.